Waarom? Omdat afgelopen week maar weer eens bleek dat sportvissers buiten spel staan bij besluiten van de overheid om beroepsvissers hun gang te laten gaan.
Vrijdag werd bekend dat er een ontheffing is verleend om met een zegen in gesloten tijd kwetsbare paaigronden in de Biesbosch te kunnen bevissen. Vandaag het bericht dat de Raad van State een definitieve uitspraak heeft gedaan om een andere broodvisser in hetzelfde gebied een vergunning te verschaffen voor het vissen met een zegen op schubvis. Ten slotte is een collectief van beroepsvissers, ook weer in het Benedenrivierengebied, naar de Raad van State gestapt om de vergunning voor sportvissers te laten aanpassen (lees: inperken) zodat een zogenaamd dreigend gevaar van overbevissing door sportvissers wordt voorkomen.
Facebook ontploft, voor de zoveelste keer. Houdt het nu nooit eens op, vraag ik me af?
Als voorzitter van De KSN, lid van de karperwerkgroep van Sportvisserij Zuidwest Nederland en bovenal zelf bijna 2 decennia karpervisser in het gebied, maak ik me zorgen over onze hobby. Ik zie de vangsten teruglopen. Terwijl we flink uitzetten. Wat is er aan de hand? Helder wordend water, overbevissing door de beroepsvisser, (karper)virussen, toenemende dressuur, karper etende sportvissers?
Wie het weet mag het zeggen. En zolang we het niet weten, blijft het speculeren en mekaar de schuld geven. In het geval van overbevissing verwijt de sportvisser de beroepsvisser, de overheid en helaas ook Sportvisserij (Zuidwest) Nederland. De beroepsvisser geeft op zijn beurt de sportvisser de schuld. De sportvisser roert zich op Facebook, terwijl de beroepsvisser zwijgt in alle toonaarden. Gelukkig lees je van de hand van sportvissers steeds vaker goed onderbouwde analyses met feitelijkheden of een gebalanceerd moreel appèl. Maar ook komen nog steeds ongenuanceerde en ongepaste reacties voorbij. Te begrijpen, maar weinig constructief en effectief evenmin.
Wat is dan de aanpak om te komen tot een situatie waarmee we als sportvisser vrede kunnen hebben? Als je er vanuit gaat dat het uiteindelijk de deskundigen zijn die beslissen over de mogelijkheden voor de visserij en je vertrouwt op onze rechtstaat, dan moet je stoppen met speculeren en starten met meten. De hamvraag die beantwoord moet worden is welke ontwikkeling de visstand doormaakt en welke invloeden daarop het grootst zijn? Geen eenvoudige opgaaf, gezien de hoeveelheid variabelen in de vergelijking, waaronder klimaat, effecten van het kierbesluit, helder wordend water a.g.v. de KRW en verdwijnen van fosfaat, excessieve plantengroei, wegvangen door het beroep, groeiende meerval populatie, sportvissers die vis meenemen en zo is er meer.
Kunnen we nog wachten totdat we betrouwbare metingen hebben waarvan de resultaten door alle partijen worden gerespecteerd? En waarbij vast komt te staan aan welke knop(pen) je het beste kan draaien om een neergaande trend te keren? Of duurt dat te lang en blijkt de schade onherstelbaar?
En wat kun je ondertussen doen? Sportvisserij Nederland maakt zich hard voor quota op schubvis, en voor karper mogelijk 0-quota voor bepaalde gebieden. We weten dat dit niet altijd succesvol is geweest, maar opgeven komt niet voor in het vocabulaire. En dat siert ze. Net als bij voetbal valt het niet mee om het goed te doen met 600.000 bondscoaches aan de zijlijn.
En wat kunnen wij als sportvisser zelf doen? Ook niet opgeven. Je stem laten horen. Wat je ook kwijt wil en bij wie je maar wil, liefst met beleid. Ons verenigen en eenzelfde geluid naar buiten brengen maakt ons sterker. Als De KSN zijn we er in eerste instantie voor alle karpervissers. En karper heeft voor ons een speciale positie. Wegvangen van duurbetaalde uitzetspiegels is extra zuur. Maar de roofvissers en witvissers hebben het ook zwaar. Los van het laten horen dat we het niet eens zijn met door de overheid genomen besluiten, kunnen we ook in de spiegel kijken. Zo kunnen we onze eigen hengelsportverenigingen voorlichten dat ze geen pootvis moeten betrekken bij de beroepsvisser, althans in Nederland en België.
En we kunnen aan blijven aantonen dat we respectvol omgaan met de natuur en haar bewoners.
Bij de pakken neerzitten en beweren dat het werk van Sportvisserij Nederland, zoals het voeren van rechtszaken en mogelijk maken van uitzetprojecten, geen zin heeft, leidt tot niks. Vergelijkbaar met niet gaan stemmen omdat je het niet eens bent met de politiek, maar er wel de mond van vol hebt. We betalen de georganiseerde hengelsport en kiezen haar bestuurders om onze belangen te behartigen. Heb je betere ideeën, laat je horen!
Ik heb er vertrouwen in dat er uiteindelijk een duurzame oplossing komt. Wat er voor nodig is, wanneer het zo ver is en hoe het er precies uitziet is niet bekend. En daar waar de vele vrijwilligers van De KSN kunnen bijdragen aan het tot stand komen van deze oplossing, zal dit ook zeker gebeuren!
Tot slot een foto van een oude krijger uit de Biesbosch. Ooit op mijn mat, maar al een poosje buiten beeld. Weggevangen door het beroep, gestorven uit ouderdom of vanwege een virus of gewoon naar een ander oord vertrokken, wie zal het zeggen?
