Vijf nachten op De Meeren met de KSN! Na een hele week van voorbereiden was het dan eindelijk zover, het was zaterdag! Snel werden de laatste spullen in de auto gepropt en kon de lange reis beginnen. Na een tijd in de auto gezeten te hebben stonden we eindelijk oog in oog met het unieke water! Het water is ongeveer 11 hectare groot en kent een prachtig bestand aan karper. Op dit kraakheldere water zwemmen voor het grootste gedeelte spiegelkarpers, maar ook schubkarpers, graskarpers, ghostkarpers en koikarpers zwemmen op dit water hun rondjes. Het water kent naast dit prachtige bestand een erg grillig bodemverloop, grote hoeveelheden wier en enkele obstakels. Verder kent dit water een zogenaamd duikersgedeelte en een vissersgedeelte. In het duikersgedeelte mag normaal gesproken niet gevist worden aangezien hier een duikvereniging actief is.

Het begin
Net als bij elk kamp wordt er gekozen om te vissen in koppels. Elk koppel kreeg een boot ter beschikking en er was een begeleider op iedere stek aanwezig. Voor iedere deelnemer was er ook nog een emmer tijgernoten beschikbaar gesteld door AVK. Even later was het tijd om de stekken te gaan verdelen en na een groepsfoto vertrok iedereen samen met de begeleider naar de stek. Het kamp was nu echt begonnen!

Iedereen bouwde zijn eigen kamp op voor de komende dagen en de begeleiders leerden de deelnemers al meteen hoe men goed en veilig met een boot omgaat. Gelukkig hadden de meeste deelnemers hier al enige ervaring mee. De boten waren namelijk erg belangrijk om tijdens het kamp je visje te kunnen vangen. Met een boot kan je namelijk erg snel een beeld krijgen van de hotspots die zich op je stek bevinden. Omdat de veiligheid van de vissen natuurlijk voorop staat bij het karpervissen, was het ook verplicht om een karper vanuit de boot te drillen. Dit kwam door de aanwezige obstakels, extreme diepteverschillen en de grote hoeveelheden wier die op dit water aanwezig zijn.

De boten werden ook gebruikt om de hotspots te vinden

Nieuwe Vortex boten
Wij hadden samen met onze begeleider de beschikking over een van de twee nieuwe Vortex boten die De KSN speciaal gesponsord heeft gekregen voor de jeugdkampen. Het ging om de Vortex 230 Deluxe. Het is een ideaal bootje om vanuit te drillen. Hij biedt ruim plaats voor 2 personen en is tevens zeer stabiel. Omdat hij zo stabiel in het water ligt, is hij erg makkelijk te gebruiken en bovendien erg veilig. De veiligheid van de deelnemers staat natuurlijk voorop bij een jeugdkamp.

De eerste vis!
Helaas bleef het de eerste nacht erg stil op alle stekken. Toch was het aan het einde van de ochtend Max die een mooie run kreeg. Samen met zijn maatje Nicky stapte hij in de boot om de vis verder te drillen. Met succes want even later lag namelijk de eerste vis van het kamp op de mat. Een schitterende spiegelkarper van 28 pond die na wat foto’s zijn vrijheid weer tegemoet zwom. Gedurende de dag werd er geen vis meer gevangen en iedereen voer voor het avondeten zijn lijnen nog een keer opnieuw uit. We konden genieten van een warme zomeravond en gingen vol goede moed de slaapzak in.

Na een mooie dril vanuit de boot vangt Max de eerste vis van het kamp!

Max strikes again!
In de tweede nacht werd er helaas opnieuw niets gevangen. Toch was het weer Max die in de ochtend een aanbeet kreeg. Na een spannende dril vanuit de boot kon begeleider Stefan het net schuiven onder een dikke spiegel. De vis klokte 35,6 pond en had bovendien een schitterend schubbenpatroon. Na een korte fotosessie kreeg deze vis ook zijn vrijheid weer terug. Hij mag een andere visser gelukkig gaan maken. (en of hij dat ging doen!) Gedurende de dag werd wel duidelijk dat het grootste gedeelte van de populatie zich ophield in het duikersgedeelte. De karpers lagen in groepjes bij elkaar te genieten van het prachtige weer. Dit leverde uiteraard wel prachtige plaatjes op! Door de begeleiding werd later besloten om een paar voerplekjes te maken in dit gedeelte. Deze plekjes werden later in de week bevist met de penhengel.

Max strikes again met een 35.6 pond spiegel!

De derde nacht bleef het weer erg stil. Al begonnen de zwanen nu ook ’s nachts wel erg irritant te worden. Ze wisten het continu voor elkaar te krijgen om door de uitliggende lijnen te zwemmen. Dit tot grote ergernis van de deelnemers. Maar ja, dit water geldt als een thuis voor deze zwanen dus daar moesten wij als gasten ook rekening mee houden. Toen ik in de ochtend mijn dagelijkse wandeling naar de wc maakte hoorde ik plots een aanbeet. Het was begeleider Djurre die een mooie vis gehaakt had, die na een mooie dril geland kon worden. Een wederom schitterende spiegelkarper van 17 pond was het resultaat. Deze vangst deed het vertrouwen bij de andere deelnemers stijgen, aangezien deze vis was gevangen aan de andere kant van het water. Dat betekende dus dat niet alle vissen zich ophielden in de buurt van het duikersgedeelte. Tegen het avondeten voer iedereen opnieuw zijn lijnen uit op de succesvolle dieptes van dat moment die varieerden tussen de 7 en 10 meter.

Een schitterende ghostkarper die aan de oppervlakte zwom

Tijd om te gaan pennen!
De vierde nacht werd er opnieuw geen visje gevangen, ondanks dat mijn maatje toch een volle run gekregen had. Wij bevonden ons helaas allebei in een slapende fase waardoor we te laat bij de hengel waren. ’s Ochtends kreeg ik echter de kans om te gaan pennen in het duikersgedeelte samen met Djurre. We gingen samen in zijn boot op de voorgevoerde stekken vissen. Toen we arriveerden konden we al wat karpers spotten in de buurt van de stekken. De stekken werden opnieuw van voer voorzien en daarna kon er gevist worden. We hielden de stekken continu in de gaten maar een paar uur later lagen de vissen nog steeds niet goed op het voer. We besloten onze kansen te verdubbelen en ik ging een poging wagen een karper aan de oppervlakte te vangen. Ik installeerde me ergens aan de kant en voerde wat brokken terwijl Djurre alleen in de boot achter bleef. Ik kreeg de vissen helaas niet echt goed aan het azen. Net op het moment dat een schub wat brokjes wegpakte hoorde ik iemand schreeuwen. Ik draaide mezelf direct om en ik zag Djurre staan met een hengel die krom stond, heeeel erg krom! Tijdens deze dril werd het uiterste gevraagd van het materiaal en van Djurre zelf. Hij had namelijk al gezien dat het om een dikke vis ging. Na een zenuwslopende dril, waarbij ik soms mijn lach moest inhouden door al het geluid wat Djurre produceerde, kon Djurre het net onder de vis schuiven. Hierna luidde er een luidkeelse YESSS over het water heen. Hij bleek vals gehaakt te zijn maar ondanks dat blijft het een vette vangst. De vis werd voorzichtig onthaakt, gewogen en op de foto gezet. Het was een schitterende spiegel van ruim 34 pond! Tijdens het fotograferen in het water mocht ik nog een emmer water over Djurre leeggooien (daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen) en na dit tafereel werd de vis weer voorzichtig teruggezet.
We besloten na deze vangst de stekken met rust te laten en keerden terug. Deze dag was voor mij zeker het hoogtepunt van het kamp en de vangst is je van harte gegund Djurre! (Na het vergelijken van de foto’s bleek overigens dat Max deze vis de tweede ochtend ook gevangen had.)

Djurre met een schitterende spiegel op de pen


Alex geeft uitleg aan de deelnemers over verschillende onderlijnen

Aan alles komt een einde
Tijdens de laatste avond kregen ik en mijn koppelmaatje als laatste koppel nog bezoek van Alex. Alex gaf ons namens Ashima een workshop onderlijnknopen en er werd over verschillende rigs gediscussieerd. Hij had ook een aantal producten bij zich uit het assortiment van Ashima die zeker de moeite waard waren! De laatste nacht brak aan en deze nacht werd er opnieuw niets gevangen. Aan het einde van de ochtend was het voor de meeste deelnemers tijd om op te gaan ruimen. Nicky kreeg tijdens het opruimen nog een run, helaas verspilde hij deze vis. Na een paar uurtjes opruimen vertrokken de meeste deelnemers en was het kamp helaas ten einde.

Ik vond het persoonlijk een fantastisch kamp en het heeft een diepe indruk op mij achtergelaten, ondanks dat ik helemaal niets gevangen had. Het water was zelf al uniek en het lag ook nog in een prachtige omgeving. Ik hoop dat ik zelf echt nog een keer de kans krijg om op dit water te mogen vissen. Graag wil ik dan ook de begeleiding, de overige deelnemers en visclub De Meeren bedanken voor het mogelijk maken van deze super week!

Vangze,
Ger de Rooij