Bart van Bezouw

Geboren in een buitenwijk van de stad Groningen en al van jongs af aan bezig met alles wat met buiten zijn te maken had. Na mijn basisschool kwam ik voor het eerst in contact met het karpervissen. Geïnspireerd door de verhalen van Rini Groothuis en zijn vrienden belandde ik op een vroege ochtend aan een vijver tussen de karpers. Het waren zeker “20 plussers” zoals Rini dat zo mooi kon zeggen. Niet veel later ving ik mijn eerste serieuze karper, 17 pond en ik was zo trots als een pauw. Mijn visserij zette zich langzaam voort en de te bevissen wateren werden groter en groter. Van stadsvijver naar lokale plas en later ook naar het kanaal. Dit kanaalvissen is iets wat mij lange tijd geboeid heeft. Het onbekende en onberekenbare sprak mij erg aan en vaak heb ik tussen de basaltkeien gedroomd over stokoude kanaalberen die nog ergens hun rondjes moesten rondzwemmen. Het bestand bleek echter niet wat ik droomde en met veel moeite wist ik slechts af en toe een goede vis te vangen.

De laatste jaren speelt mijn visserij zich meer af op de kleinere wateren met vaak een nog kleiner bestand aan karper. Inherent aan deze situatie is echter wel vaak een hoog gemiddeld gewicht van de inwoners, maar ook een stevige hengeldruk. Een water moet mij liggen en ik moet er een gevoel bij hebben. Het specifiek jagen op bijzondere of grote vissen is voor mij op dit moment de ultieme beleving van het vissen. Het is hierbij niet slechts de jacht naar de kilo’s die mij boeit. Vaak zijn het namelijk oude karaktervissen die mij aantrekken, en dat deze dan niet zelden een aardig gewicht met zich meetorsen is voor mij geen straf. Dat ik als visser echter niet de enige ben besef ik mij zeer goed. Door de alsmaar toenemende populariteit van onze hobby is ook de behoefte aan educatie steeds groter geworden. Vooral bij de jeugd is het karpervissen immens populair. Enerzijds is dit natuurlijk een goede zaak omdat het een erg fijne tijdsbesteding is. Het heeft echter ook zijn keerzijde. Regelmatig wordt er met bestraffende vinger gewezen naar de jeugd die er een puinhoop van zou maken. Dat dit geheel vaak gebeurd uit onwetendheid bij de jeugd wordt wel eens vergeten. Als voorzitter van de Jeugdcommissie probeer ik op landelijke niveau mijn (kleine) steentje bij te dragen om de welwillende jeugdige karpervissers op weg te helpen en zo hopelijk een mooie toekomst voor onze hobby en haar beoefenaars te waarborgen. Dat dezelfde situatie ook regionaal van groot belang is mag duidelijk zijn. Als regiovertegenwoordiger en lid van de R-CBB zal ik mij dan ook inzetten voor de lokale problemen. Daarnaast hoop ik dat de regio Groningen-Drenthe over 5 of 10 jaar nog steeds zo leeft en gezellig is als dat hij nu is. Ook daar hoop ik op deze manier mijn steentje aan bij te dragen.