Geboren in 1967 in het Brabantse Oisterwijk. Ben ongeveer 40 jaar geleden besmet met het hengelsportvirus. Eerst de vaste hengel en vanaf mijn12e jaar heeft de karper mij te pakken.
In die tijd was het met aardappels en bollen deeg vissen. Het boek van Rini Groothuis lag onder mijn kussen. Hij schreef zelfs over mijn thuiswater. Vaak heb ik hem en zijn broer Bram bezig gezien met veel meer vangen dan wij. Ik heb het begin van het boilie-tijdperk nog net meegemaakt, totdat ik een teveel aan testosteron en brommer benzine in mijn lijf kreeg waardoor de visserij een tijdje op een lager pitje werd gezet.

In militaire dienst kwam ik een jongen uit Utrecht tegen die op karper viste. Binnen een half jaar had ik het virus weer helemaal te pakken. Zo kwam ik er ook achter dat er in een paar jaar tijd zoveel was veranderd, maar dat de liefde voor het karpervissen nog steeds kriebelde. Inmiddels had ik een drukke baan en was het vaak onmogelijk om werk en vissen te combineren op de manier die ik graag zou willen. Jaren achter elkaar heb ik eigenlijk alleen maar gewerkt en rolde via via in een heel ander ambacht, namelijk de glazenierswereld. In 2004 besloot ik alles om te gooien en zelfstandig ondernemer te worden in de glasbranche. Ik produceer en restaureer glas in lood in al zijn verschillende facetten. Ik had alle doelen die ik wilde bereiken en kreeg daar rust van in mijn donder. Datzelfde jaar leerde ik mijn vrouw kennen en die stimuleerde mij om het vissen weer helemaal op te pakken. Sindsdien is er geen houden meer aan. Buiten bestuursfuncties bij 2 hengelsportverenigingen heb ik sinds maart 2012 ook de taak van regiovertegenwoordiger op mij genomen. Ik heb min of meer de taken van Bert Beens op mij genomen, die na ruim 25 jaar vond dat ie het stokje maar eens over moest geven. In de korte tijd dat ik het nu doe vind ik vooral de positieve reacties na een regiomeeting het leukst. Dit geeft me weer nieuwe energie om door te gaan met me in te zetten voor De KSN. Praatjes vullen immers geen gaatjes.

Het valt niet mee om met een gezin met 2 jonge zoontjes en een eigen bedrijf, een vrouw met een eigen bedrijf, de verenigingen, ook nog tijd vrij te maken om daadwerkelijk te vissen, maar ik doe mijn best en geniet van iedere gelegenheid om mijn lijnen nat te maken en ook nog een vis te vangen. Vooral als we in het buitenland en aantal dagen kunnen pakken. Geen hardcore vissen maar vakantie, al is het maar voor een paar dagen.

Groeten,